Problem braku zasobów wodnych staje się coraz bardziej wyraźny, a technologia desaliny morskiej stała się jedną zważnych metod rozwiązywania tego problemu.
Desalinizacja wody morskiej to proces usuwania nadmiaru soli i minerałów z wody morskiej w celu uzyskania użytkowalnej wody słodkiej. Obecnie na świecie istnieje ponad dwadzieścia technologii desaliny wody morskiej. Te technologie można podzielić przede wszystkim na dwie kategorie: jedna to technologie termiczne, takie jak wielostopniowa destylacja i wielokrotna destylacja parowa; druga to technologie membranowe, takie jak odwrotna osmoza.
Membrany odwrotnej osmotyki są efektywną technologią separacji. W życiu codziennym oraz w produkcji przemysłowej zawsze możemy znaleźć zastosowanie membran w różnych obszarach, takich jak nowe źródła energii, biomedycyna i oczyszczanie wody.
Obecnie metoda membranowa odwrotnej osmozy stała się najczęściej stosowaną technologią odsalania na świecie, odpowiadając za około 69% zainstalowanej mocy. Odwrotna osmoza, znana również jako filtracja błony, jest fizycznym procesem, którego podstawową technologią jest membrana odsalania. Wysokowytrzymałe pompy wodne są używane do przymusu wody morskiej w kierunku membrany odsalania, która może zatrzymać substancje większe niż 0,0001 mikrona, umożliwiając przejście cząsteczek wody. Podczas procesu odsalania w dużej mierze odfiltrowane są również bakterie i śladowe pierwiastki w wodzie. Jednakże ta metoda wymaga, aby woda została wstępnie oczyszczona, aby usunąć pozostałe cząstki chloru i duże cząstki przed wejściem do błony, aby zapobiec jej uszkodzeniu.
W ostatnich latach pojawił się nowy rodzaj technologii desalinizacji, mianowicie technologia desalinizacji z sprzężeniem cieplno-membranowym, taka jak przewodnictwo parowe. Zasada działania desalinizacji przez przewodnictwo parowe polega na tym, że pod wpływem różnicy ciśnienia pary wodnej po obu stronach membrany cząsteczki wody z wody morskiej przechodzą przez membranę w postaci przepływu ciekłego, ulegają zmianie fazowej i ostatecznie przechodzą przez membranę w stanie gazowym, a następnie są skondensowane i zebrane.
Przewodnictwo parowe ma przewagę niższego zużycia energii w porównaniu z innymi technologiami desalinizacji membranowych. Szacuje się, że jego zużycie energii wynosi około 5 do 7 kWh/m³, co jest niższe niż w przypadku technologii osmosy odwrotnej. Dlatego koszt produkcji wody wynosiokoło 4,5-12,9 juañi chińskich (CNY) za metr sześcienny, co czyni ją jedną z najekonomiczniejszych technologii desalinizacji.