Νέα

Ποια είναι τα συνηθισμένα ρυπάντρα της μεμβράνης ΡΟ; Η φύση και η ταχύτητα της ρύπανσης σχετίζεται με τις συνθήκες του νερού προσφοράς. Η ρύπανση αναπτύσσεται γραμμικά. Εάν δεν ληφθούν πρόωρα μέτρα, οι ικανότητες της μεμβράνης θα βλαφεθούν μέσα σε σχετικά σύντομο διάστημα. Η συντημελετική εξέταση της συνολικής απόδοσης του συστήματος είναι μια καλή μέθοδος για να επιβεβαιωθεί η ρύπανση της μεμβράνης. Διαφορετικά ρυπάντρα θα προκαλέσουν διαφορετικούς βαθμούς βλάβης στην απόδοση της μεμβράνης.

(1) αιωρούμενα στερεά βρίσκονται συνήθως στο νερό επιφάνειας και στα εγκατεστημένα νερά, με μέγεθος μεγαλύτερο από 1 μμ (τα κολλοειδή μπορεί να είναι μικρότερα από 1 μμ). Μπορεί να επικαθίσταται σε κατάσταση ανενεργοποίησης σε ακίνητες λύσεις (τα κολλοειδή παραμένουν σε κατάσταση ανενεργοποίησης). Μετά την προεπεξεργασία, οι δείκτες θα πρέπει να μειωθούν σε: διαφάνεια < 1 NTU, τιμή SDI < 5.

(2) Κολλοειδή Ρυπάντρα είναι ευρέως παρόντα στο υδάτιο ή το νερό απορρήματος. Υπάρχουν κυρίως στην αρχική φάση των συστημάτων ανασμολώσεως και μπορούν να είναι είτε μονό είτε συνδυασμένα ουσιώδη, αποτελούμενα από οργανικά ή ανοργανικά συστατικά. Τα ανοργανικά συστατικά μπορεί να περιλαμβάνουν θειϊκή οξυγόνο, σίδερο, άλυσπρο, θειό, κλπ., ενώ τα οργανικά συστατικά μπορεί να αποτελούνται από τανική οξυγόνο, λιγνίνη, χουμούς, κλπ.

(3) Οργανικοί ρυπαντικοί γενικά απορροφούνται στην επιφάνεια της μεμβράνης. Αυτά τα φυσικά χουμικά οργανικά υλικά προέρχονται από τη διάβρωση φυτών και είναι συχνά φορτισμένα.

(4) Βιολογικοί ρυπαντικοί είναι εύκολοι να δημιουργηθούν στην αρχική φάση του συστήματος ανασμολώσεως και στη συνέχεια να εξαπλώσουν σε όλο το σύστημα. Κοινοί ρυπαντικοί περιλαμβάνουν βακτήρια, βιοτικές ταινίες, φυκίδες και μύκητες. Το επιπεδό ειδοποίησης για αυτούς τους ρυπαντικούς είναι 10.000 cfu (μονάδες διαμόρφωσης κολωνιών) ανά μιλιλίτρο. Για αυτόν τον λόγο, είναι απαραίτητο να ελέγχεται η βιολογική δραστηριότητα.

Οι κοινές παραμολύνσεις της ανασμολώσεως περιλαμβάνουν τους εξής τύπους:

(1) Επανάλυση μεμβράνης: Η μεμβράνη αντιστροφής όσμωσης μπορεί να επαναλύεται λόγω υδρολύσεως της μεμβράνης (που προκαλείται από πολύ χαμηλή ή υψηλή τιμή pH για μεμβράνες ακετάτου κυττάρου), οξέωσης (όπως διάφορα οξειδώτες Cl2, H2O2, KMnO4) και μηχανικών βλαβών (αντιστροφή πίεσης παραγωγής νερού, προεξοχή μεμβράνης, υπερθέρμανση, άπωξη που προκαλείται από λεπτά άνθρακα ή ψαμμώδη υλικά).

(2) Απόθεση σεδιμεντών: Εάν δεν ληφθούν μέτρα κατά της σχηματισμού σεδιμεντών ή τα μέτρα που λαμβάνονται είναι μη κατάλληλα, θα συμβεί η απόθεση σεδιμεντών. Τα συνηθισμένα σεδιμέντα περιλαμβάνουν καρβονάτινα φθείρια (Ca), σουλφάτινα φθείρια (Ca, Ba, Sr) και φθείρια σιλικίου (SiO2).

(3) Η κολλοειδής απόθεση γενικά προκαλείται από μετάλλειες (Fe, Zn, Al, Cr) και διάφορα άλλα κολλοειδή.

(4) Απόθεση οργανικής ύλης: Η φυσική οργανική ύλη (χουμούς και γριζοκυανίνη), το ελαίο (κατάρρευση σφραγίδων μετρητών, αντικατάσταση νέων διαχωντικών), υπερβολική χρήση αντιφθειριαστικού ή ένωση με σίδερο, και υπερβολικά κατιονικά πολυμερή (από προεπεξεργαστικά φίλτρα) είναι όλες πηγές οργανικής ύλης.

(5). Βιολογική μολυσματική: Οργανισμοί θα δημιουργήσουν βιολογική βλάστη στην επιφάνεια της σύνθετης μεμβράνης και οι βακτηρίες θα εξανδρεύουν τη μεμβράνη ακετάτου κυττάρου. Αυτοί οι μικροοργανισμοί περιλαμβάνουν τα λαχανοειδή, τα μύκητες κλπ.

Τι συμβαίνει όταν το σύστημα αναστροφικής διάδοσης μολυνθεί;

Η διαφορά πίεσης μεταξύ του υδάτος ενδιάμεσης και του συγκεντρωμένου υδάτος αυξάνεται.

Αλλάζει η πίεση του υδάτος ενδιάμεσης της αναστροφικής διάδοσης.

Αλλάζει ο ροή του υδάτος παραγωγής.

Αλλάζει η διαβασιμότητα των αλατών.

Πώς να μειώσουμε τα σφάλματα και να μειώσουμε τη συχνότητα καθαρισμού της αναστροφικής διάδοσης;

Σχεδιάστε το σύστημα αναστροφικής διάδοσης με βάση μια ολοκληρωμένη ανάλυση ποιότητας νερού.

Οριστε την τιμή SDI του υδάτος ενδιάμεσης RO πριν από το σχεδιασμό.

Κάντε τις αντίστοιχες σχεδιαστικές τροποποιήσεις αν αλλάξει η ποιότητα του υδάτος ενδιάμεσης.

Ασφαλίστε αρκετή προεπεξεργασία.

Επιλέξτε τα σωστά στοιχεία μεμβράνης.

Επιλέξτε σχετικά συντηρητικό ρυθμό ροής νερού.

Επιλέξτε λογικό ρυθμό ανάκτησης νερού.

Σχεδιάστε αρκετές διαστροφικές και συγκεντρωτικές ροές.

Κανονικοποιήστε τα δεδομένα λειτουργίας.